Acý Kýrmýzý Toz Biber: Acý ve tatlý taze biberlerin kurutulup, dövülmesinden elde edilmiþtir. Sýcak yöre yemeklerinin çoðunda kullanýlýr.
Adaçayý: Ballýbabagillerden kokulu bir bitkidir. Ege bölgesinde, çay yapýlan bir aromalý ot. Avrupa ülkelerinin mutfaklarýnda kýzarmýþ patateslerin, hamurlara koyulan yaðlarýn kokulandýrýlmasýnda, salamuralarda, etlerin dinlendirilmesinde kullanýlýr.
Anason: Anayurdu Mýsýr olan anason, maydanozgillerden bir bitkinin küçük, yeþilimsi, taylý ve baharlý bir tohumudur. Hamur iþlerinde, rakýcýlýkta, gevreklerde, çöreklerde kullanýlýr.
Ardýç: Kozalaklýlardan, yaz, kýþ yapraklarýný dökmeyen, güzel kokulu, siyahýmsý, yuvarlak yemiþleri bulunan bir aðaççýktýr. Kümes hayvanlarýnýn etlerinin piþirilmesinde ve dinlendirilen etlerde kullanýlmaktadýr.
Beyaz Toz Biber: Karabiberin dýþ kabuðu alýnmýþ ve öðütülmüþ olanýdýr. Karabiberden daha keskin kokuludur ama tadý karabibere göre daha hafiftir.
Biberiye: Küçük, kalýnca, ensiz ve kokulu olan yapraklarý av ve kümes hayvanlarýnýn etlerinden yapýlan yemeklerde, et yemeklerinde ve soslarda kullanýlýr. Tazesinin kullanýldýðý her yerde kullanýlýr.
Çemenotu: Sert, kahverengimsi sarý renkli bir tohumdur. Öðütülmüþ olarak turþularda, çorbalarda, soslarda, güveçlerde ve et yemeklerinde kullanýlýr.
Cevz-i Bevva: Sýcak bölgelerde yetiþen bir aðacýn bir yemiþidir. Rendelenerek toz haline getirilir ve tavalarda, beþamel soslarda, et, dolma ve sarmalarda kullanýlýr.
Çörekotu: Çöreklerde ve ekmeklerin üzerine piþirilirken serpilir. Salatalarda da çörekotu kullanýlabilir.
Defne: Çeþitli balýk, et, kümes ve av hayvanlarýnýn etlerinden yapýlan yemeklerde, soslarda ayrýca bazý turþu ve konservelerde kullanýlýr.
Dereotu: Maydonozdan sonra en çok kullanýlan taze ot. Sindirimi kolaylaþtýrýcý bir bitkidir. Birçok salata ve zeytinyaðlý yemeklerde kullanýlýr.
Dolmalýk Fýstýk: Özellikle dolma içlerinde kullanýlýr.
Fasulye otu: Özellikle kurufasülye ya da diðer baklagiller piþirilirken katýlýrsa lezzet veren bir ottur.
Frenk fesleðeni: Nanegillerden tropik kökenli bir ot. Domatesle mükemmel bir uyumu vardýr. Patlýcan ve biberli yemeklerle de önerilir. Sarmýsakla birleþtiðinde biberli bir tat kazanýr.
Frenk maydanozu: Yerli maydanozun kývýrcýk yapraklýsý. Kokusu daha hafiftir. Süslemeye çok uygundur.
Hardal: Bu bitkinin tohumu un durumuna getirilir ve sirkeyle karýþtýrýlarak macun kývamýnda bir karýþým yapýlýr. Izgara etlerin yanýnda ve bazý soslarda kullanýlýr.
Haþhaþ Tohumu: Haþhaþ bitkisinin tohumudur. Mavi-siyah veya beyaz renkte olur. Ekmek, çörek, börek gibi fýrýn ürünlerinde kullanýlýr. Ayrýca kavrularak salata, kanape, meze ve sebze yemeklerine de katýlýr.
Hintcevizi: Bir diðer adý müskat'týr. Beþamel sos ve benzerleri ile peynirli yemeklerde kullanýlýr. En ince rendeden çekilir. Acýmsý tadýndan ötürü çok küçük miktarlarda kullanýlmalýdýr.
Karabiber: Kuru ve siyah tanelerinin baharlý ve acý bir tadý vardýr. Hemen hemen her türlü yemekte bütün veya toz durumda kullanmak mümkündür.
Kakule: Sýcak iklimlerde yetiþen kakulenin tohumlarý küçük ve beyazýmsý renktedir. Ýþtah açýcý ve mide bozukluklarýný giderici özelliði vardýr. Bu nedenle hem baharat, hem de ilaç olarak kullanýlýr.
Karanfil: Bu bitkinin koyu renkli, küçük çivi biçimindeki tomurcuklarý kurutulur ve öðütülerek toz haline getirildikten sonra veya dövülmeden tane olarak kullanýlýr. Kompostolarda, bazý tatlýlarda, þerbetlerde, keklerde, dondurmalarda, soðanla birlikte bazý yahnilerde kullanýlýr. Elma ile ilginç bir uyumu vardýr.
Kerbel: Bir maydanoz türüdür. Salatalarda kullanýlýr.
Kereviz: Kökleri ve yapraklarý sebze olarak kullanýlan bir bitkidir. Genel olarak piþirilerek yenir. Bazý yerlerde yapraklarý çið olarak da kullanýlmaktadýr.
Kekik: Etlerde, ýzgaralarda, sebzelerde ve balýklarda kullanýlýr. Özellikle çorbalarda nane gibi kekik de bol kullanýlýr.
Kimyon: Genel olarak toz halinde kullanýlmaktadýr. Türk mutfaðýnda, köftelerde, bazý et yemeklerinde ve sucuk yapýmýnda kullanýlýr.
Kiþniþ: Kiþniþ genellikle þuruplarda ve likörlerde kullanýlmaktadýr. Kiþniþ þekeri pastacýlýkta ve bazý et yemeklerinde de kullanýlmaktadýr. Bitkinin yaprak ve filizleri de çorba ve salatalara doðranarak yenir.
Köftebaharý: Köftelerde kullanýlýr.
Köri: Kimyon, biber, zerdeçal, kiþniþ, karanfil, kakule, zencefil, hintcevizi, demirhindi ve acý kýrmýzý biberden oluþan bir baharat karýþýmýdýr.
Kuru Tarhun: Tazesinin kullanýldýðý her yerde kullanýlýr.
Kuþüzümü: Pilav, dolma içleri ve bazý tatlýlarda kullanýlýr.
Maydanoz: Her türlü salata ve yemekte kullanýlýr. Kök maydanozda ýtýrlý bir yað bulunduðundan bazý soslarda ve yemek sularýnda bu köklerden yararlanýlmaktadýr.
Melisotu: Salata veya taze meyveler ile kullanýlýr.
Mercanköþk: Kekiðe çok yakýn bir ottur. Salatalardan baþka et yemeklerinde, sebzelerle de kullanýlýr. Genellikle yemeðe piþmesine yakýn konur. Sindirimi kolaylaþtýrýcý bir etkisi olduðundan, av etleri gibi sindirimi zor yemeklerde mutlaka kullanýlýr.
Miskotu: Kaz, ördek, yýlanbalýðý gibi yaðlý yiyeceklerde ve yahnilerde kullanýlýr. Vermut tipi bazý þaraplarýn yapýmýnda vazgeçilmez bir ottur.
Muskat: (küçük hindistan cevizi) Kullanýlan kýsmý tohumudur. Itýrlý bir tada ve kokuya sahip olan muskat çok sert olduðundan rendelenmiþ olarak da satýlýr. Antiseptik, iþtah açýcý, mide ve kalbi kuvvetlendirici ve safra taþlarýnýn erimesine yardýmcý özellikleri vardýr.
Nane: Çorbalardan sebzelere kadar birçok yemekte kullanýlýr. Etlerden koyun ve kuzuya konulur. Ayrýca genellikle salatalarda da kullanýlýr.
Pembebiber: Özellikle soslarda, et ve balýk yemeklerinde kullanýlýr.
Pimpinel: Bir anason türüdür. Genellikle çorba, sebze ve balýk yemeklerinde kullanýlýr.
Pul Kýrmýzý Biber: Acý taze biberlerin kurutulup pul haline getirilmesi ile yapýlýr.
Rezene: Anason kokulu bir ot. Yapraklarý dereotuna benzeyen, kökü de sümbül soðanýný andýran bu bitkinin yemeði ve salatasý yapýlýr.
Roka: Yapraklarý turp yapraðýna benzeyen bir bitkidir. Salata olarak veya tava ve ýzgarada piþirilmiþ balýk yemekleriyle birlikte yenir. Ayrýca, servis tabaklarýnýn süslemesinde de kullanýlýr.
Safran: Safran, kullanýldýðý yemeðe sapsarý bir renk verir. Keskin ve hafif acýmsý bir tadý vardýr. Bazý balýk ve deniz mahsulleri yahnilerinde, pilavlarda ve sütlü, pirinçli tatlýlarda kullanýlýr. Zeytinyaðýnda ise hiç erimez. Ayrýca safrandan zerde adý verilen bir tatlý da yapýlýr.
Sumak: Toz haline getirilerek kullanýlmaktadýr. Ekþimsi bir tadý vardýr. Kebaplara ve bazý salatalara ekþilik vermek için kullanýlýr.
Susam: Simit ve benzer çeþitli hamurlu yiyeceklerde ya da tahin yapýmýnda kullanýlýr.
Tarçýn (çubuk) : Bazý pasta, kek, bisküviler ve sütlü tatlýlarda ayrýca boza, salep gibi içeceklerde kullanýlmaktadýr.
Tarhun: Bazý soslarda, salçalý et yemeklerde, soslarda, yumurtalarda ve salatalarda kullanýlýr.
Tatlý Kýrmýzý Toz Biber: Tatlý kýrmýzý biberlerin kurutulup toz haline getirilmesiyle elde edilir. Pek çok yemekte kullanýlýr.
Tere: Bu bitkinin yapraklarý genellikle salata olarak yenir. Servis tabaklarýn süslenmelerinde de kullanýlýr.
Toz Tarçýn: Çubuk tarçýnýn kullanýldýðý her yerde kullanýlýr.
Vanilya: Meksika kökenli bir baharat. Pastacýlýk ve þekercilikte krema, kek, dondurma, komposto, poþe meyveler ve sütlü tatlýlarý lezzetlendirmek için kullanýlýr.
Yenibahar: Kullanýlan kýsmý meyvesidir. Ýþtah açýcý, gaz söktürücü ve kabýza karþý etkilidir. Mutfakta ise etli yemeklerde, köfte, sosis, çeþitli tatlý ve dolmalarda kullanýlýr.
Zencefil: Bir bitkinin toprak altýnda kalan gövdesinin kurutulmasýyla elde edilir. Genellikle þerbet, meþrubat ve likör yapýmýnda kullanýlmaktadýr.
Zerdeçal: Yapraklarý sivri uçlu, çiçekleri sarý renkte bir bitkidir. Et, balýk, yumurtalý yemeklere katýlýr. Ayrýca kimi zaman safranýn yerine de kullanýlmaktadýr.
Kolay Gelsin.
|
Acý Kýrmýzý Toz Biber: Acý ve tatlý taze biberlerin kurutulup, dövülmesinden elde edilmiþtir. Sýcak yöre yemeklerinin çoðunda kullanýlýr.