Yemek düzeninin uygun zamanlarda olmasýný saðlamalýyýz. Çocuklarýmýzýn tabaklarýnýn ayrý olmasýný saðlamalý ve ne yediklerini kontrol etmeliyiz. Öðünlerde doymalarýný saðlamalýyýz. Besinlerde deðiþik grup ve tatlara yer vermeliyiz. Þekerli besinleri yemeklerden önce kesinlikle vermemeliyiz; yemekten sonra ise dikkatli ve ölçülü miktarda yemeye özen göstermeliyiz. Çocukla birlikte yemeðe oturmalý ve kendi baþýna yemek yemesine izin vermeliyiz. Aile desteði çocuðun beslenme alýþkanlýklarýný kazanmasýnda önem taþýyor.
Masada rahat oturmasýný saðlamalý ve onlara uygun çatal, kaþýk ayarlamalýyýz. Ara ve ana öðünleri iyi belirlemeli; aralarýnýn 2 saat olmasýna özen göstermeliyiz. Çocuk seçici davranýyorsa, besin karýþýmýna dikkat etmeliyiz. Çocuklarýn uzun süre aç kalmasýna müsade etmemeliyiz. Çocuða zorla yemek yedirmemeye çalýþmalýyýz. (Yemeði stresten uzak olmalý) Çocuðu susuz býrakmamalý, ancak yemek öncesi su içmesine izin vermeliyiz. Porsiyonu annenin ölçüsüne deðil, çocuðun kendi ölçüsüne göre hazýrlamalýyýz.
Çocuklarýn yiyecekleri büyükler kadar fazla olmamalý. Ara öðünleri küçük porsiyonlar halinde; bol kalorili besinler yerine besin deðeri yüksek gýdalar seçerek ayarlamalýyýz. Çocuklar büyükleri taklit ederler. Anne-baba çocuða örnek olmalýdýr. Yemek davranýþýnýn çocuðu olumlu etkilemesi gerekmektedir. Çocuk bazý dönemlerde besinlere aþýrý ilgi ve tepki gösterebilir. Bu da çocuðun özgür olmak istemesinin tepkimesi olarak karþýmýza çýkar.
Kolay Gelsin.
|